تهیه و ارزیابی عملکرد نانوذرههای آلژینات پوشش داده شده با تریمتیلکایتوسان (TMC) و پلیاتیلنگلایکول (PEG) برای رسانش خوراکی انسولین
نویسندگان
چکیده مقاله:
در بیماران دیابتی، ترشح انسولین از لوزالمعده مختل شده که منجر به تزریق روزانه انسولین می شود. تزریق انسولین سبب ایجاد عفونت، درد و تنش در درازمدت می شود. دارورسانی خوراکی انسولین می تواند یک جایگزین مناسب برای تزریق باشد. هرچند در رسانش خوراکی، به دلیل تخریب آنزیمی در دستگاه گوارش، پایداری کم در pH معده و سدهای فیزیکی مخاط روده، زیست دسترس پذیری انسولین پایین است. بنابراین، ساخت سامانه های کارآمد حامل، مانند نانوذر هها، میتواند راه حل مناسبی برای محافظت از داروهای حساس مانند انسولین باشد. هدف از این پژوهش، تهیه یک سامانه آلژینات/ تری متیل کایتوسان (TMC)/ پل یاتیلن گلایکول (PEG) در اندازه نانو به منظور کنترل رهایش انسولین از آن و افزایش زمان ماندگاری نانوذره در دستگاه گوارش است. نخست، اندازه نانوذره ها و بازده به دام افتادن (EE) انسولین، بهینه سازی شده و شرایط بهینه برای نسبت های انسولین/ آلژینات، TMC/ آلژینات و دور همزن، به ترتیب برابر با 1، 5/4 و rpm 500 به دست آمد. سپس، در شرایط بهینه، نانوذره های آلژینات بارگذاری شده با انسولین، تهیه شده و به دنبال آن، با TMC پوشش داده شدند و سرانجام، نانوذره ها توسط متوکسی پلی اتیلن گلایکول (mPEG) پگیله شدند. پس از بهینهسازی شرایط، اندازه نانوذره ها و EE به ترتیب 195 نانومتر و % 39/92 به دست آمد و بازده بارگذاری (LE) انسولین در نانوذره ها % 75/21 محاسبه شد. برهمکنش بین لایههای گوناگون نیز، با آزمون FT-IR تأیید شده و بررسی رهایش انسولین در محیط های شبیه سازی شده معده (SGF) و روده (SIF) انجام شد. این مطالعه ها نشان دادند که بیش ترین میزان رهایش انسولین، در طی 6 ساعت اولیه بوده و پس از آن، روند رهایش به تقریب ثابت می شود. همچنین با پگیله کردن نانوذرات، میزان رهایش انسولین به مقدار چشمگیری افزایش می یابد.
منابع مشابه
مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure
کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...
متن کاملمقایسه فارماکوکینتیک شکل خوراکی انسولین تهیه شده از پلیمرهای SPH و SPHC با انسولین رگولار در داوطلبین سالم
Background: All contemporary methods of insulin administration are non-physiological. Insulin is not absorbed from the gastrointestinal tract because of its peptide nature. The aim of the present study was to examine the absorption of oral insulin from gastrointestinal tract, using novel oral formulation- adding a delivery agent superporouse hydrogel (SPH) and SPH composite (SPHC) in combinat...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملبررسی تاثیر انسولین خوراکی تهیه شده از پلیمرهای SPH و SPHC در بیماران دیابت نوع 1 وابسته به انسولین
متن کامل
وانادیم شبکهایشده با هیدروژل نانوچندسازه برپایه (CMC-PEG-PLGA) با پوشش سدیم آلژینات به عنوان سامانه انسولین رسانی حساس به pH
درسالهایاخیر،پیشرفتهایقابلتوجهیدربهکارگیریبسپارهایزیستپزشکیبهعنوانحاملهایهدفمندبرایرهایشدارو،پروتئینوعواملرشدانجامگرفتهاست. در اینپژوهش، هیدروژلهای نانوچندسازه بهدلیل تشکیل نانوذرات وانادیم (V) در داخل هیدروژلهای کربوکسیمتیل سلولز (CMC) متورم تهیه شده است. تشکیل نانوذرات وانادیمدر هیدروژلها با طیفسنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR)، پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 38 شماره 1
صفحات 1- 15
تاریخ انتشار 2019-05-22
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023